"İçerde dönüşen her şey dışarda kendini gösterir. Zaman anın sonsuzluğudur. Nasıl ki tek bir su damlasında geçmişin kalbi saklıdır, tek bir anın içinde de bütün zamanların kalbi saklıdır. Geçmişin ve geleceğin...Anı anlayan bütün zamanı anlar. Zamanı ve onun macerasını...Unutma! Hayat bize verilmiş en büyük hediye...Sonsuz bilinmeyenlere gebe...Ona karşı elinden yalnızca tek bir şey gelir: teslim olmak!...Evet teslim olmalısın...Kendini hayata bırakmalı ve yaşamalısın...İnsan ya sevgiyle bağlanırmış bir ötekine ya da korkuyla...Sen korkuyla değil, sevgiyle bağlan...Sonsuz sevgiyle...Sevgiyle bağlan ki kainat da seni sarsın, kollasın...Şefkatli kollarını açıp, seni bağrına bassın... Sadece neşede, sevinçte, keyifte değil, gölgede, kederde, tehlikede de...Kaçma! Korkma! Gülmek de senin için ağlamak da! Tadını çıkar! Her bir anda, bütün zamanı ancak böyle yaparsan anlarsın ve ancak o zaman gerçek bir ömrü dolu dolu yaşarsın...Yaşamaktan korkma! İzin ver, zaman seni sen yapsın! Kimse olmaya çalışma! Sadece olduğun kişiyi bul, kanat aç hayata...Sen açtıkça ruhun belirecek orada...Böylece bir olacaksın...Kendinle ve dünyayla...Evrenle ve her şeyle bir! Yeter ki sormayı hiç bırakma! Bıkmadan, usanmadan o soruyu ömrünün sonuna dek tekrar tekrar kendine sor: Kimsin sen?...Sen kimsin?..."

Atiye-Final...