" ...Bu dünyaya bir amaç için gönderildiğimizi biliriz. Bizi en çok çocuklar anlar. Onlar da ne yazık ki iradeleri kendi ellerinde olmayan canlılardır. Büyüklerse çocukluk günlerinin saf hayallerini çoktan geride bıraktıkları için katılaşmışlardır. Zor yaşamı dah da zorlaştırdıklarını bilmeden sertleşir ve gerçeğin dibine batarlar. Çocuksu bilgelikleri bilgiye evrilir ve öğrendikçe unuturlar. Kalplerinin yerine zihinleri konuşmaya başlar ve o da ne yazık ki onlara korkutucu sözler söyler. Sevginin yerini kaygı ve korku alır. Üst üste dizilmiş binaların içinde yalnız başlarına acı çekerler. Doğayı çok sevdiklerini söylerler ama etraflarındaki bir kaç ağaç ve saksılarındaki çiçeklerinden başka bir tabiatın olabileceğini hayal bile edemezler. ormanlara, denizlere ve okyanuslara yabancıdırlar. Bilirler ama anlamazlar...." AŞIK KEDİ-ÖZLEM ANAR