"Ben yine mücadele ederdim. Ama anladım ki bu hayatta savaşıp kazanamayacağım, kavga edip galip gelemeyeceğim tek bi şey var: CEHALET! İşte ona yenik düştüm. Artık dünyayı değiştirmeye uğraşmayacağım."...Ziya-YARATILAN/Çağan IRMAK
-------------------------------------------------------------------------
"Ömer Kaptan: Şimdi neye inanıyorsun Ziya?
Ziya: Bilmiyorum, artık hiç bi şey bilmek istemiyorum Ömer Kaptan,
Her şeyin güzel olacağına inanan herkese deli dedik zaten. Biz akıllılara göre dünya bu kadar saf dileklerle dönemezdi, olamazdı, mümkün değildi. Ama belki de onlar haklıydı. Biz her şeyin altında boktan bi mana arayıp durduk. Belki debiz yanıldık! Bilmiyorum, hiç bi şey bilmiyorum..."...YARATILAN-Çağan IRMAK
-----------------------------------------------------------------------------
"Evvela zifiri bir karanlığa yuvarlandım. Gözlerini kapattığında gördüğüne benzemez bi karanlık. Vücudum yoktu ama ben vardım. Heeer şeye vakıf bi akıl. Sadece benden evvelkilere deil, benden sonra olacaklara da vakıf o akıl. İlerde çok büyük savaşlar olacak. İnsanlar salgın hastalıklardan kırılacak. Koca koca binalar dikilecek yeryüzüne. O göğe arşa değen binalar sonrasında yıkılıp gidecek. Domuz burunlu maskelerle göklerden bombalar yağdırılacak insanların üzerlerine...ben bütün bu olup bitenleri hiç şaşırmadan seyreyledim. Benim gibi milyonlarcası vardı. Araftan geçiyoduk. Yolum cennete düşsün diye yalvarıyodum. Sonra aşağı baktım, onları gördüm, Esma'yı öldürenleri...onu sevap için öldürenler, asıl onlar cehennemde cayır cayır yanıyolardı biliyo musun? Ama bedenleri deil ruhları yanıyodu ve ruhun acısı hiç bi acıya benzemiyodu...Sonra senin sesini duydum: UYAAAAAAAN!
Senin sesini duydum. İşte o an anladım yeniden doğuyodum...ikinci bi imtihan...yaradan tarafından...kimseye nasip olmayan bi imtihan. Bu sefer hata yapmayacaktım. Aaaaaaah İhsan! Sizin olduğunuz yerde günah işlememek ne mümkün?
....Sana insanla olmaz dedim! Olmaz dedim! Ama beni kandırdın! Neden? Niye?
Çünkü şeytan da evvelden melekti!"....YARATILAN/Çağan IRMAK
---------------------------------------------------------------------------------"İhsan: Biz seninle o hakikatın peşine gidicez. Senin beni çaarıp sonra da oracıkta bırakıp gittiğin hakikatın peşine...
Ziya: Korkmuştum, senden korktum...
İhsan. Yoook, korkmadın!...Keşfetme arzunu, kibrini, yaratan olma açlığını doyurdun. Tıpkı o kudret sahipleri, kainata hükmedenler gibi...Korumak, kollamak, yendein öğretmek yerine, tüketip atıp gitmeyi tercih ettin...Eee, keşfedilecek yüzlerce yeni yer varken, benim gibi çorak bi toprağı yeşertmek zoruna gitti. "
YARATILAN-Çağan IRMAK
---------------------------------------------------------------
"Hatıralar...ekmek kırıntıları gibi düştü zihnime...kendi hayatımı gördüm...Tek başına, kimsesiz, yapayalnız, sanki hiç yaşamamış gibi, belki de bu sebepten bahşedildi bana ikinci bi imtihan, yeni bi yaşam...Hadi dedi İhsan! Yeniden başla!...
Sonra insan olabilmem için bi teyatora çıktı karşıma...düşünsene; bundan daha iyi daha dooru bi yer olabilir mi?
Orda yalanı da, şefkati de gördüm. İnsanın kendinden olmayana karşı duyduğu nefreti gördüm. Kalabalıkların vicdanının bir pul etmediğini gördüm...
Kalabalıklara karıştığı için kendini kuvvetli sanan aptalları, kendilerinden olmayanları seyreyleyip hor görüyorlardı. İnsan kendi kuvvetine güvenmediği zaman, kendine sığınacak bir kalabalık arıyor. Sonra da güçsüzlüğünden intikam almaya çalışıyor..."
YARATILAN-Çağan IRMAK
----------------------------------------------------------------------------
"Ziya: Kimdi o?...Öldürdüklerin?...Bak! ben dirilttim! Ama nihayetinde elleri kanlı olan sensin...sen öldürmüşsün, ben yaşattım!
İhsan: Ve yahut bir canavar yarattın!
Kendini haklı çıkartınca vicdanın rahatlayacak mı? Yahut yaşamına devam edebilmek için bi yalanın arkasına mı saklanacaksın? Eeee, yalan rahattır. Yalan sıcacıktır Ziya Efendi...Gerçeği bilmemek huzur verir insana...Bu sebeptendir ki yalan, bu kainatın en sağlam temelidir..."...YARATILAN-Çağan IRMAK
